Overal las ik dat met tricot werken een kinderspel is met zo'n machine. Maar ik durfde toch niet goed.
Het kon toch niet waar zijn dat je dan op een uur tijd een T-shirt in mekaar steekt?
In de stoffenwinkel lag er een zwaar tricotstofje naar mij te lachen: 'Koop mij, koop mij! Ik kan een mooi kleedje worden!'.
Tja, daar kun je niet aan weerstaan, toch!
Bij haar vond ik geweldige overlocktips waardoor ik de stap durfde zetten (de les die ik in de naaimachinewinkel kreeg, beperkte zich tot het inrijgen van de draad en enkele basisinstellingen).
Het patroon is een herwerkte versie uit de Knip van maart 2005. Ik maakte een rechthoekige hals- en nekuitsnijding en de horizontale naad ligt hoger dan bij het oorspronkelijke patroon.
Snapt ge nu waarom ik zo weinig foto's toon van zelfgemaakte kledij?
Focus u vooral op het kleedje!
En om te bewijzen dat ik soms wel pak op papier:
En het is dus waar: met de overlock zit zo'n kleedje op een uur in mekaar!
Volgende week is het Stoffenspektakel in Antwerpen: de jacht op tricot is geopend!
Heel tof gedaan hoor! En jaja, Antwerpen here we come! ;-)
BeantwoordenVerwijderenamai kom via via hier opgebotst, maar wat een geweldig kleedje! en ook de andere dingen gie ik tot nu toe zag vindt ik echt wel al ferm in elkaar gestoken!
BeantwoordenVerwijderen