Een nieuw kleedje

Deze keer geen kleedje dat vanonder de naaimachine komt maar een nieuw kleedje voor mijn blog.

Een goed jaar geleden startte ik mijn blog en op aanraden van dochterlief koos ik voor felle, pittige kleuren. Ik vroeg me toen al af of ik die niet snel beu zou zijn...
Wel, ik heb het toch een jaar volgehouden!

Ik speelde al langer met de idee om mijn blog wat te 'verzachten', iets rustiger te maken. Ik probeerde al eens wat uit, maar het lukte me niet echt.
Tot vandaag.
Plots had ik door waar de fout zit!
Procifiat voor mezelf!

Ik ben zo'n geval dat liever zelf uitzoekt hoe iets werkt en af en toe eens compleet de mist in gaat. Dat liever dan hulp moeten vragen.
Ik weet het, het is een werkpuntje voor me, en ik werk eraan, maar soms mag ne mens toch al eens gewoon koppig zijn, toch?
En dan ben je daarna toch eens zo trots op wat je gerealiseerd hebt!

Grappig is dat, ook nu weer, je soms vastloopt, hulp vraagt en terwijl de hulplijn de oplossing zoekt, je zelf het antwoord vindt.

Ik ben echt helemaal zot van rozen, liefst de hele donkerrode, maar ook lichtere, roze en witte kunnen me bekoren. Gele rozen vind ik dan weer helemaal niets.
Ik wou dus persé een achtergrond met rozen in, niet te druk.
Ik vind dat me dat wel gelukt is.
Misschien dat ik de komende dagen nog enkele kleine wijzigingen aanbreng maar dat zien we dan wel weer.

Morgen kruip ik terug achter mijn naaimachine, want dat ligt me toch beter dan de computer!