Maar denken over de handtas, breien en koers volgen, dat was toch 1 taak te veel. Ik zag nog net Tom Boonen vallen, maar of Gilbert aan kop reed, dat kon ik niet vertellen.
Hoe mijn handtas er uit moest zien, wist ik wel.
Brei opzij (het blijft nog lang genoeg koud om die sjaal te kunnen dragen), stof bovengehaald en meten maar.
Het is een zeer zware skai, makkelijk te stikken met twee lagen op elkaar, maar een schouderband in vier gevouwen, dat is andere koek. Daarom dubbelde ik de schouderband met het katoenen stofje van de voering. Dat die stof wat komt piepen, vond ik niet zo erg.
Ook de opening om de gesp door te steken werkte ik af met dat katoentje.
Die schouderband had ik er beter andersom aan gezet zodat de voering langs de achterzijde zichtbaar is.
Een (gerecycleerde) magneetknop i.p.v. velcro
2 binnenzakjes die bij een volgende versie gerust wat lager mogen zitten.
Door de zware skai was het niet simpel om die dubbelgevouwen schouderband vast te zetten. Daar moet ik nog eens iets op vinden!
Ik ben trots op deze handtas maar zie nog heel wat verbetering mogelijk bij de volgende (en ja, die zal er zeker komen).
Knap modelletje! En schitterende kleur! Met zo'n tas zou ik ook wel willen rondlopen...
BeantwoordenVerwijderenZalig, heel mooi gedaan! ;-)
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi, els!
BeantwoordenVerwijderen