De mama en papa van Oona vroegen me of ik nog 2 zakjes kon maken: eentje voor de babyfoon en een om reservekledij in te steken. Natuurlijk wou ik dat! In de stoffenwinkel hadden ze gelukkig nog de stof die ik voor het eerste zakje gebruikte.
Als eerste maakte ik het babyfoonzakje. Enige voorwaarde was dat de twee stekkers met draad elk een apart zakje kregen zodat die niet steeds in de war geraken.
Dus maakte ik een tas met drie compartimenten.
Er kwam weer heel wat puzzelwerk aan te pas en natuurlijk ook een prototype (nee, deze keer geen foto daarvan).
Maar uiteindelijk ben ik zeer tevreden!
Het spannendste was de stevigheid. Ik gebruikte daarvoor zware jeansstof. En zowaar, de zakjes bleven rechtop staan! Wat is het toch mooi als alles loopt zoals gehoopt! Er kwam zelfs een klein vreugdedansje aan te pas!
Nu begin ik aan het andere zakje. Dat zal een grote kopie worden van het eerste zakje. Geen al te grote uitdaging dus. Alhoewel ik al ondervonden heb dat het gevaarlijk is dat te denken: gegarandeerd loopt er dan iets mis!
Lap zie, daar rolt er weer zoeits chicques vanonder uw machien! Een schoontje, zeg! De mama van Oona zal zeker in de wolken zijn.
BeantwoordenVerwijderenJawadde dat is weer mooi geworden seg! :-) Hoe maak je dat toch allemaal? Dat puzzelwerk is voor mij niet echt weggelegd denk ik haha.
BeantwoordenVerwijderen