Tas met vakjes

De mama en papa van Oona vroegen me of ik nog 2 zakjes kon maken: eentje voor de babyfoon en een om reservekledij in te steken. Natuurlijk wou ik dat! In de stoffenwinkel hadden ze gelukkig nog de stof die ik voor het eerste zakje gebruikte.

Als eerste maakte ik het babyfoonzakje. Enige voorwaarde was dat de twee stekkers met draad elk een apart zakje kregen zodat die niet steeds in de war geraken.
Dus maakte ik een tas met drie compartimenten.
Er kwam weer heel wat puzzelwerk aan te pas en natuurlijk ook een prototype (nee, deze keer geen foto daarvan).
Maar uiteindelijk ben ik zeer tevreden!

Het spannendste was de stevigheid. Ik gebruikte daarvoor zware jeansstof. En zowaar, de zakjes bleven rechtop staan! Wat is het toch mooi als alles loopt zoals gehoopt! Er kwam zelfs een klein vreugdedansje aan te pas!

Nu begin ik aan het andere zakje. Dat zal een grote kopie worden van het eerste zakje. Geen al te grote uitdaging dus. Alhoewel ik al ondervonden heb dat het gevaarlijk is dat te denken: gegarandeerd loopt er dan iets mis!

Een uiltje knappen

of was het een knap uiltje?

Enkele dagen geleden ontdekte ik een prachtige blog:http://ingesnuffel.blogspot.be/. Wat een creatieve madam!
Pieter was direct verkocht door haar mooie uilen. Tussen het afwerken van de granny-squares door waagde ik me dan ook aan de gehaakte uiltjes. En ook Charlotte wou direct een uilenbestelling plaatsen.

Zijn ze niet geweldig?! Op haar blog beschrijft Inge het karakter van haar grote uilen. En inderdaad: 2 uilen op dezelfde manier gemaakt maar toch hebben ze een volledig verschillende uitdrukking in hun oogjes. Er gaan er hier nog veel volgen!

Pieter wou ook graag zo'n grote uil. Maar een knuffeldier, dat heb ik nog nooit gemaakt. Toch maar eerst met wat restjes proberen.
Het maken van de uil voelde een beetje als het leven geven aan het beestje. Bijzonder. En ook al is hij gemaakt van de restjes van mijn blauwe broek (ik merk nu dat ik de blauwe nooit op mijn blog zette, maar is dus hetzelfde model als deze rode) en groene rok, ik ben er heel blij mee, en wat nog belangrijker is: Pieter is in de wolken!

 

 

Hij wil nog graag een applicatie op de buik, maar kan maar niet beslissen welke figuur dat dan moet zijn...

 



Al de hele dag denk ik na wie ik eens een uiltje cadeau kan doen. Dan maak ik hem ook met mooiere stofjes!
Bedankt Inge, voor de inspiratie!

De vakantie loopt op zijn einde

2 maanden vakantie: vooraf lijkt het een eeuwigheid (en dat is het natuurlijk ook wel een beetje) maar plots staat september alweer te trappelen om erin te vliegen!
Vooraf veel plannen, ideeën om te naaien, nadien blijkt daar toch niet veel van in huis te zijn gekomen.
Toch wil ik graag een paar kleine projecten met jullie delen, zo van die dingen die tussen de soep en patatten gemaakt werden. Geen eigen ontwerpen, maar daarom niet minder geslaagd.

Voor de dochter maakte ik een kussenovertrek. In haar slaapkamer overheersen rood, groen en wit. Perfecte stofoverschotjes dus:

 Je herkent de stof nog van het zakje voor Elise.

Zaterdag mochten we gaan feesten: mijn petekind/nichtje Julie werd 9 jaar en mijn schoonzus is deze week jarig. Naast de gekochte cadeautjes moest er toch ook een eigen creatie bij zijn, vond ik. Ik dacht daar echter pas de dag vooraf aan. Beetje laat dus voor grootse plannen. Voor Julie maakte ik een pennenzak met daarin pennen met toffe kleuren.

Mijn schoonzusje was er zo enthousiast over dat ze vrijwillig terug wilde gaan studeren: als ze maar een excuus had om ook zo iets te kunnen krijgen.
Toen kreeg zij haar cadeautje, en oh, wat was ze blij. Er kwam zelfs een vreugdedansje aan te pas! Meer heeft een mens toch niet nodig om enthousiast verder te blijven naaien!

Het was een dumpling naar haar tutorial. Ik maakte er zo al een paar, maar bij deze heb ik serieus gezweet (en dat had niet alleen te maken met het fantastisch zomerweer). Ik heb bijna elk stiksel moeten losmaken en opnieuw doen. Ik kocht een vrij zware rits: ze stond in promotie in de winkel en ik vond dat ringetje wel mooi. Maar daardoor gaf die rits niet zo goed mee bij het in het rond stikken. Bij  het dichtmaken van de zijkantjes brak mijn naald op de rits en nadien bleek dan ook nog eens dat ik het totaal scheef had dichtgemaakt.
Weer een les geleerd: ook al maak je iets voor de honderdste keer: aandachtig en nauwkeurig blijven! ;-)

En hoe zit het met de granny-squares? Wel, het einde is in zicht!
Samen met mijn schoonmama bestudeerde ik hoe we die vierkantjes aan mekaar moeten zetten. En net zoals bij zakjes wil ik geen naden zien. Maar alle vierkantjes hebben een verschillende buitenrand, dus dat zou moeilijk worden.
Maar we vonden de oplossing: rond elk vierkant haken we nog een rand in dezelfde kleur. Plots had ik dan 'maar' 190 squares nodig. Dat was een meevaller!
Ik hoop de plaid nog klaar te hebben voor het einde van de vakantie...

Zo, en ondertussen broeien er weer vele nieuwe ideeën. Binnenkort komt het Stoffenspektakel naar Antwerpen. Wat zal het weer moeilijk kiezen worden in dat grote aanbod! Maar oh, wat kan er dan weer genaaid worden! Ik kijk er al naar uit!

Cadeautjes!

Vandaag is het in Antwerpen moederdag!
Gisterenavond kreeg ik de opdracht vandaag in bed te blijven liggen tot ik gewekt werd.
Dat was niet moeilijk: zachtjes wakker worden, genietend van de bedrijvigheid die al in huis heerste. Ik voelde me een echte prinses!

Van mijn 2 'kleine' schatjes kreeg ik een mooie naaimand cadeau!

Zo'n mand die je steeds tegenkomt in de naaiwinkel, je vindt ze prachtig, maar hebt ze eigenlijk niet nodig want hebt al een Ikea-doos en een grote plastic naaibox. En dan krijg je ze cadeau. Super!

Maar dus ook hét moment om grote kuis te doen in de naaidozen! Man, man, ne mens krijgt wat bijeen!
Nu zit alles netjes verspreid over 3 dozen: zeker nodig tijdens het naaien, vaak nodig en heel soms nodig.

Zoveel kleuren naaigaren, en dan blijkt nog vaak de kleur die ik nodig heb er niet bij te zitten. Hoe kan dat toch?!

Ze maakten ook een geweldig filmpje!

Mijn grote schat zorgde voor een prachtig boeket.

En samen maakten ze een heerlijke ontbijttafel klaar!
Mijn dag kan niet meer stuk!

Elise is geboren!

Gisteren kwam het fijne nieuws dat Elise is geboren!
In mijn vorige bericht zagen jullie al de tas die ik voor haar (en haar mama en papa) maakte. In die tas stopte ik nog een vlaggenlijn met haar naam erop.



 De vlaggenlijn is in totaal 6 meter lang, daar kan je al wat mee he! Ik gebruikte 3 verschillende stofjes en de voor- en achterzijde van elke vlag is verschillend. Dat was eigenlijk heel prettig om te maken: eenvoudig en een mooi resultaat.

Elise heeft naast een lieve mama en een stoere papa ook 2 grote broers. En zij verdienen toch ook een cadeautje, niet?
Ik maakte voor elk van hen een knikkerzakje met daarin auto's. Simon is de grootste broer en kan al met echte 'Matchboxkes' spelen, Andreas is net 1 en krijgt dus leuke peuterauto's.

 Morgen gaan we op babybezoek!