Hoedje af!

Een nonkel van me heeft de voorbije jaren heel wat gezondheidsproblemen gekend: 3 jaar geleden moest hij na lang gesukkel met een slechte bloeddoorstroming een been laten amputeren tot boven de knie. Pfff, dat is iets wat je je niet kan voorstellen, toch?
Maar hij ging daar super mee om: optimistisch, hij maakte er vlotjes grappen over.
De ellende was nochtans nog niet voorbij: een slechte prothese belette hem mobiel te zijn, hij was gekluisterd aan zijn rolstoel en kon niet stappen. Vorig jaar kwam hij ongelukkig ten val waardoor een operatie aan zijn goede been nodig was en hij een lange revalidatie moest volgen. Het positieve eraan is dat hij een nieuwe prothese kreeg, eentje die nu wel goed past en waardoor hij wel enkele stappen kan zetten.

Hij heeft een elektrische rolstoel waarmee hij dagelijks boodschappen doet.
Zittend in een rolstoel is het niet zo handig om je portefeuille in je achterzak te steken. Daarom gebruikt hij een kleine tas waar al het nodige in past. Hij had er een van stof die om onbekende reden niet meer zo fris rook. Dus, mocht ik er een nieuwe maken.

Ik maakte er eentje uit zeer soepele skai (in tweede instantie toch. De eerste maakte ik in zwaardere skai maar dat was niet goed).

Ik neem mijn hoedje af voor zijn doorzettingsvermogen en optimisme! Chapeau, nonkel Danny!